OwnSkin

Arya2020 12 years ago
ﺩﯾﻮﺍﺭ ﺩﺭﺩﻫﺎ ﻣﻦ ﻧﺸﺎﻧﯽ ﺍﺯ ﺗﻮ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﺍﻣﺎ ﻧﺸﺎﻧﯽ ﺍﻡ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻮ ﻣﯿﻨﻮﯾﺴﻢ ﺩﺭ ﻋﺼﺮﻫﺎﯼ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺑﻪ ﺣﻮﺍﻟﯽ ﺑﯽ ﮐﺴﯽ ﻗﺪﻡ ﺑﮕﺬﺍﺭ!ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﻏﺮﺑﺖ ﺭﺍ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﻦ ﻭﺍﺭﺩ ﮐﻮﭼﻪ ﭘﺲ ﮐﻮﭼﻪ ﻫﺎﯼ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺷﻮ! ﮐﻠﺒﻪ ﯼ ﻏﺮﯾﺒﯽ ﺍﻡ ﺭﺍ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﻦ ﮐﻨﺎﺭ ﺑﯿﺪ ﻣﺠﻨﻮﻥ ﺧﺰﺍﻥ ﺯﺩﻩ ﻭ ﮐﻨﺎﺭ ﻣﺮﺩﺍﺏ ﺍﺭﺯﻭﻫﺎﯼ ﺭﻧﮕﯽ ﺍﻡ ﺩﺭ ﮐﻠﺒﻪ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﮐﻦ ﻭ ﺑﻪ ﺳﺮﺍﻍ ﺑﻐﺾ ﺧﯿﺲ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺑﺮﻭ! ﺣﺮﯾﺮ ﻏﻤﺶ ﺭﺍ ﮐﻨﺎﺭ ﺑﺰﻥ! ﻣﺮﺍ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﺩﯾﺪ ﺑﺎ ﺑﻐﻀﯽ ﮐﻮﯾﺮﯼ ﮐﻪ ﻏﺮﻕ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺍﺳﺖ ﭘﺸﺖ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﺩﺭﺩﻫﺎﯾﻢ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺍﻡ

Arya2020 12 years ago
ﺩﻭﺳﺖ ﻣﯽﺩﺍﺭﻡ ﻣﻦ ﺍﯾﻦ ﻧﺎﻟﯿﺪﻥ ﺩﻟﺴﻮﺯ ﺭﺍ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻫﺮ ﻧﻮﻋﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﮕﺬﺭﺍﻧﻢ ﺭﻭﺯ ﺭﺍ ﺷﺐ ﻫﻤﻪ ﺷﺐ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺻﺒﺢ ﺭﻭﯾﯽ ﻣﯽﺭﻭﺩ ﮐﺎﻥ ﺻﺒﺎﺣﺖ ﻧﯿﺴﺖ ﺍﯾﻦ ﺻﺒﺢ ﺟﻬﺎﻥ ﺍﻓﺮﻭﺯ ﺭﺍ ﻭﻩ ﮐﻪ ﮔﺮ ﻣﻦ ﺑﺎﺯﺑﯿﻨﻢ ﭼﻬﺮ ﻣﻬﺮﺍﻓﺰﺍﯼ ﺍﻭ ﺗﺎ ﻗﯿﺎﻣﺖ ﺷﮑﺮ ﮔﻮﯾﻢ ﻃﺎﻟﻊ ﭘﯿﺮﻭﺯ ﺭﺍ ﮔﺮ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺳﻨﮓ ﻣﻼﻣﺖ ﺭﻭﯼ ﺑﺮﭘﯿﭽﻢ ﺯﻧﻢ ﺟﺎﻥ ﺳﭙﺮ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﻧﺎﻭﮎ ﺩﻟﺪﻭﺯ ﺭﺍ ﮐﺎﻣﺠﻮﯾﺎﻥ ﺭﺍ ﺯ ﻧﺎﮐﺎﻣﯽ ﭼﺸﯿﺪﻥ ﭼﺎﺭﻩ ﻧﯿﺴﺖ ﺑﺮ ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ ﺻﺒﺮ ﺑﺎﯾﺪ ﻃﺎﻟﺐ ﻧﻮﺭﻭﺯ ﺭﺍ ﻋﺎﻗﻼﻥ ﺧﻮﺷﻪ ﭼﯿﻦ ﺍﺯ ﺳﺮ ﻟﯿﻠﯽ ﻏﺎﻓﻠﻨﺪ ﺍﯾﻦ ﮐﺮﺍﻣﺖ ﻧﯿﺴﺖ ﺟﺰ ﻣﺠﻨﻮﻥ ﺧﺮﻣﻦ ﺳﻮﺯ ﺭﺍ ﻋﺎﺷﻘﺎﻥ ﺩﯾﻦ ﻭ ﺩﻧﯿﺎﺑﺎﺯ ﺭﺍ ﺧﺎﺻﯿﺘﯿﺴﺖ ﮐﺎﻥ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﺯﺍﻫﺪﺍﻥ ﻣﺎﻝ ﻭ ﺟﺎﻩ ﺍﻧﺪﻭﺯ ﺭﺍ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺭﺍ ﺩﺭ ﮐﻤﻨﺪ ﺁﻭﺭ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺧﻮﺩ ﺑﻨﺪﻩﺍﯾﻢ ﺭﯾﺴﻤﺎﻥ ﺩﺭ ﭘﺎﯼ ﺣﺎﺟﺖ ﻧﯿﺴﺖ ﺩﺳﺖ ﺁﻣﻮﺯ ﺭﺍ ﺳﻌﺪﯾﺎ ﺩﯼ ﺭﻓﺖ ﻭ ﻓﺮﺩﺍ ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﻧﯿﺴﺖ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﻭ ﺁﻥ ﻓﺮﺻﺖ ﺷﻤﺎﺭ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺭﺍ

sepehr00 13 years ago
به خداحافظي تلخ تو سوگند، نشد که تو رفتي و دلم ثانيه ‏اي، بند نشد لب تو ميوه‏ ي ممنـوع ولي لب‏هـايم هرچه از طعم لب سرخ تو دل کند، نشد با چراغي همه جا گشتم و گشتم در شهر هيچ کس، هيچ کس اينجا به تو مانند نشد هر کسي در دل من جاي خودش را دارد جانشين تو در اين سينه خداوند، نشد خواستند از تو بگويند شبي شاعرها عاقبت با قلم شرم نوشتنـد؛ نشــد! ‏

arya2085 13 years ago
ﻳﻚ ﻋﻤﺮ ﻗﻔﺲ ﺑﺴﺖ ﻣﺴﻴﺮ ﻧﻔﺴﻢ ﺭﺍ/ﺣﺎﻻ ﻛﻪﺩﺭﻯ ﻫﺴﺖ ﻣﺮﺍ ﺑﺎﻝ ﻭ ﭘﺮﻯ ﻧﻴﺴﺖ/ﺣﺎﻻ ﮐﻪﻣﻘﺪﺭ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ ﺁﺭﺍﻡ ﺑﮕﯿﺮﻡ،ﺳﯿﻼﺏ ﻣﺮﺍﺑﺮﺩﻩﻭﺍﺯﻣﻦ ﺧﺒﺮﯼ ﻧﯿﺴﺖ،ﺑﮕﺬﺍﺭﮐﻪ ﺩﺭﻫﺎ ﻫﻤﮕﯽﺑﺴﺘﻪ ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﻧﮕﺮﺍﻥ ﭘﺸﺖﺩﺭﯼ ﻧﯿﺴﺖ

arya2085 13 years ago
ﺩﻝﻣﯽﺭﻭﺩﺯﺩﺳﺘﻢﺻﺎﺣﺒﺪﻻﻥﺧﺪﺍ ﺭﺍﺩﺭﺩﺍﮐﻪﺭﺍﺯﭘﻨﻬﺎﻥ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ ﺁﺷﮑﺎﺭﺍ ﮐﺸﺘﯽﺷﮑﺴﺘﮕﺎﻧﯿﻢﺍﯼﺑﺎﺩﺷﺮﻃﻪ ﺑﺮﺧﯿﺰﺑﺎﺷﺪﮐﻪﺑﺎﺯﺑﯿﻨﻢ ﺩﯾﺪﺍﺭ ﺁﺷﻨﺎ ﺭﺍ ﺩﻩﺭﻭﺯﻩﻣﻬﺮﮔﺮﺩﻭﻥﺍﻓﺴﺎﻧﻪﺍﺳﺖﻭ ﺍﻓﺴﻮﻥﻧﯿﮑﯽﺑﺠﺎﯼﯾﺎﺭﺍﻥ ﻓﺮﺻﺖ ﺷﻤﺎﺭ ﯾﺎﺭﺍ ﺩﺭﺣﻠﻘﻪﮔﻞﻭﻣﻞﺧﻮﺵﺧﻮﺍﻧﺪﺩﻭﺵ ﺑﻠﺒﻞﻫﺎﺕﺍﻟﺼﺒﻮﺡﻫﺒﻮﺍﯾﺎ ﺍﯾﻬﺎ ﺍﻟﺴﮑﺎﺭﺍ ﺍﯼﺻﺎﺣﺐﮐﺮﺍﻣﺖﺷﮑﺮﺍﻧﻪﯼ ﺳﻼﻣﺖﺭﻭﺯﯼﺗﻔﻘﺪﯼ ﮐﻦ ﺩﺭﻭﯾﺶ ﺑﯿﻨﻮﺍ ﺭﺍ ﺁﺳﺎﯾﺶﺩﻭﮔﯿﺘﯽﺗﻔﺴﯿﺮﺍﯾﻦﺩﻭﺣﺮﻑ ﺍﺳﺖﺑﺎﺩﻭﺳﺘﺎﻥﻣﺮﻭﺕﺑﺎ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﻣﺪﺍﺭﺍ ﺩﺭﮐﻮﯼﻧﯿﮑﻨﺎﻣﯽﻣﺎﺭﺍﮔﺬﺭ ﻧﺪﺍﺩﻧﺪﮔﺮﺗﻮﻧﻤﯽ ﭘﺴﻨﺪﯼ ﺗﻐﯿﯽـﺭ ﮐﻦ ﻗﻀﺎ ﺭﺍ ﺁﻥﺗﻠﺦﻭﺵﮐﻪﺻﻮﻓﯽﺍﻡﺍﻟﺨﺒﺎﺋﺜﺶ ﺧﻮﺍﻧﺪﺍﺷﻬﯽ ﻟﻨﺎ ﻭ ﺍﺣﻠﯽ ﻣﻦ ﻗﺒﻠﺔ ﺍﻟﻌﺬﺍ ﺭﺍ ﻫﻨﮕﺎﻡﺗﻨﮕﺪﺳﺘﯽﺩﺭﻋﯿﺶﮐﻮﺵﻭ ﻣﺴﺘﯽﮐﺎﻥﮐﯿﻤﯿﺎﯼﻫﺴﺘﯽ ﻗﺎﺭﻭﻥ ﮐﻨﺪ ﮔﺪﺍ ﺭﺍ ﺳﺮﮐﺶﻣﺸﻮﮐﻪﭼﻮﻥﺷﻤﻊﺍﺯﻏﯿﺮﺗﺖ ﺑﺴﻮﺯﺩﺩﻟﺒﺮﮐﻪﺩﺭﮐﻒﺍﻭ ﻣﻮﻣﺴﺖ ﺳﻨﮓ ﺧﺎﺭﺍ ﺁﺋﯿﻨﻪﯼﺳﮑﻨﺪﺭﺟﺎﻡﻣﯽﺍﺳﺖ ﺑﻨﮕﺮﺗﺎﺑﺮﺗﻮﻋﺮﺿﻪ ﺩﺍﺭﺩ ﺍﺣﻮﺍﻝ ﻣﻠﮏ ﺩﺍﺭﺍ ﺧﻮﺑﺎﻥﭘﺎﺭﺳﯽﮔﻮﺑﺨﺸﻨﺪﮔﺎﻥ ﻋﻤﺮﻧﺪﺳﺎﻗﯽﺑﺪﻩ ﺑﺸﺎﺭﺕ ﺭﻧﺪﺍﻥ ﭘﺎﺭﺳﺎ ﺭﺍ ﺣﺎﻓﻆﺑﻪﺧﻮﺩﻧﭙﻮﺷﯿﺪﺍﯾﻦﺧﺮﻗﻪﯼﻣﯽ ﺁﻟﻮﺩﺍﯼ ﺷﯿﺦ ﭘﺎﮐﺪﺍﻣﻦ ﻣﻌﺬﻭﺭ ﺩﺍﺭ ﻣﺎ ﺭﺍ

arya2085 13 years ago
ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺳﺮ ﮐﻼﺱ ﮔﻔﺖ ﮐﺴﯽ ﺧﺪﺍ ﺭﻭ ﺩﯾﺪﻩ؟ ﻫﻤﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ. . . :ﻧﻪ! . . . ﺍﺳﺘﺎﺩ ﮔﻔﺖ ﮐﺴﯽ ﺻﺪﺍﯼ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺷﻨﯿﺪﻩ؟ ﻫﻤﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ. . . :ﻧﻪ! . . . ﺍﺳﺘﺎﺩ ﮔﻔﺖ ﮐﺴﯽ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﻟﻤﺲ ﮐﺮﺩﻩ؟ ﻫﻤﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ. . . :ﻧﻪ! . . . ﺍﺳﺘﺎﺩ ﮔﻔﺖ ﭘﺲ ﺧﺪﺍ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺩﺍﻧﺸﺠﻮﯾﺎﻥ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﮐﺴﯽ ﻋﻘﻞ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺭﺍ ﺩﯾﺪﻩ؟ﻫﻤﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ. . : ﻧﻪ! .. ﺩﺍﻧﺸﺠﻮ ﮔﻔﺖ ﮐﺴﯽ ﺻﺪﺍﯼ ﻋﻘﻞ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺭﺍ ﺷﻨﯿﺪﻩ؟ﻫﻤﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ. . :ﻧﻪ! . . ﺩﺍﻧﺸﺠﻮ ﮔﻔﺖ ﮐﺴﯽ ﻋﻘﻞ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺭﺍ ﻟﻤﺲ ﮐﺮﺩﻩ؟ﻫﻤﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ. . :ﻧﻪ! . . ﺩﺍﻧﺸﺠﻮ ﮔﻔﺖ ﭘﺲ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﻋﻘﻞ ﻧﺪﺍﺭﻩ!!!

arya2085 13 years ago
ﺩﻟﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖﺩﻟﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖﺑﻪ ﺍﯾﻮﺍﻥ ﻣﯽ ﺭﻭﻡ ﻭ ﺍﻧﮕﺸﺘﺎﻧﻢ ﺭﺍﺑﺮ ﭘﻮﺳﺖ ﮐﺸﯿﺪﻩ ﯼ ﺷﺐ ﻣﯽ ﮐﺸﻢﭼﺮﺍﻍ ﻫﺎﯼ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﺗﺎﺭﯾﮑﻨﺪﭼﺮﺍﻏﻬﺎﯼ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﺗﺎﺭﯾﮑﻨﺪﮐﺴﯽ ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﮐﺮﺩﮐﺴﯽ ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﻣﯿﻬﻤﺎﻧﯽ ﮔﻨﺠﺸﮑﻬﺎ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪﺑﺮﺩﭘﺮﻭﺍﺯ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺑﺴﭙﺎﺭﭘﺮﻧﺪﻩ ﻣﺮﺩﻧﯽ ﺍﺳﺖ."ﻓﺮﻭﻍ ﻓﺮﺧﺰﺍﺩ

arya2085 13 years ago
ﺧﺪﺍ،ﺍﯼ ﭼﺸﻤﻪ ﺍﻣﯿﺪ ﻫﺎ،ﺍﯼ ﭘﺎﯾﮕﺎﻩﺁﺭﺯﻭﻫﺎﯾﻢﺗﻮ ﺁﯾﺎ ﺳﯿﻨﻪ ﯼ ﺷﻮﻕ ﻭ ﺍﻣﯿﺪﻡ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﮎ ﯾﺄﺱﻣﯽ ﺳﺎﯾﯽ؟ﺗﻮ ﺁﯾﺎ ﺷﺎﺧﻪ ﯼ ﺑﯽ ﺑﺮﮒ ﻋﻤﺮﻡ ﺭﺍ،ﺑﻪ ﺭﻭﯼﺷﻌﻠﻪ ﻫﺎﯼ ﻣﺮﮒ ﻣﯽ ﺳﻮﺯﯼ؟ﻭ ﺑﺎ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﺧﺸﻢ ﺑﺮ ﺍﯾﻦ ﺳﺎﯾﻪ ﻣﯽ ﺗﺎﺯﯼ؟ﺧﺪﺍ ﺑﺮ ﻣﻦ ﻣﺰﻥ ﺭﻧﮓ ﺗﺒﺎﻫﯽ ﺭﺍ،ﺑﯿﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﺗﻮ ﺑﺎﻣﻦ ﺑﺎﺵ.ﮐﻪ ﻣﻦ ﺭﺍ ﺟﺰ ﺗﻮ،ﺍﯼ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻫﺎﺍﺷﻨﺎﯾﯽ ﻧﯿﺴﺖ.ﺍﺯ ﺁﻥ ﻫﻨﮕﺎﻡ،ﮐﺰ ﺍﯾﻦ ﺗﺎﺭ ﻭ ﭘﻮﺩ ﺁﻟﻮﺩﻩ ﯼ ﻗﻠﺒﻢﺭﺧﺖ ﺑﺮ ﺑﺴﺘﯽﺩﻟﻢ ﺗﺎﺭ ﺍﺳﺖ،ﭼﺸﻤﻢ ﺑﯽ ﻓﺮﻭﻍ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺑﺮﻫﺴﺘﯽ ﻭ ﻣﻦ ﺑﯿﮕﺎﻧﻪ ﻫﺴﺘﻢ.ﺑﺎ ﺧﻮﺩﻡ،ﺑﺎ ﺷﻮﻕ ﺑﺎ ﻫﺴﺘﯽ.ﭼﻪ ﺷﺪ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺳﻔﺮ ﮐﺮﺩﯼ؟ﭼﻪ ﺷﺪ ﺍﯾﻦ ﻭﺍﻫﻪ ﺗﺎﺭﯾﮏ ﻗﻠﺒﻢ ﺭﺍ ﺭﻫﺎ ﮐﺮﺩﯼ؟ﺑﯿﺎ ﺩﺭ ﻣﻦ ﺑﺴﻮﺯ ﺍﯼ ﺁﺗﺶ ﻫﺴﺘﯽﮐﻪ ﻫﺴﺘﯽ ﺳﺨﺖ ﺗﺎﺭﯾﮏ ﺍﺳﺖ.ﺧﺪﺍ،ﺍﯼ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﻓﺮﯾﺎﺩ!ﺑﯿﺎ،ﻣﻦ ﺧﻮﺍﺳﺘﺎﺭ ﺷﻮﺭ ﻭ ﺷﺒﻬﺎﯾﻢﺑﯿﺎ ﻣﻦ ﺗﺸﻨﻪ ﺷﻮﻕ ﺳﺤﺮﻫﺎﯾﻢﺳﺤﺮﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﭼﺸﻢ ﺳﺨﺖ ﻣﯽ ﺟﻮﺷﯿﺪ ﻭﻗﻠﺒﻢ ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﻣﺮﻏﺎﻥ ﻭﺣﺸﯽ،ﺑﺎﻝ ﻭ ﭘﺮ ﻣﯽﺯﺩ.ﺳﺤﺮﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺷﻮﻕ ﺗﻮ،ﻣﺮﺍ ﺍﺯ ﻫﺴﺘﯽ،ﺍﺯﺍﯾﻦ ﺟﻮّ ﺟﺎﺩﻭﯾﯽ ﺟﺪﺍ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻣﺮﺍ ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﮔﻞ ﻫﺎ ﺭﻫﺎ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻭ ﻣﻦ ﺑﻮﺩﻡ،ﺗﻮ ﺑﻮﺩﯼ ﺟﻠﻮﻩ ﻫﺎﯼ ﺷﺎﺩ